Skip to content Skip to footer

Ik wist niet wat een ghostwriter was. En al helemaal niet dat ik zelf een ghostwriter zou zijn.

Totdat iemand – die daarna klant werd – me vroeg of ik ook aan ghostwriting deed. “Geen idee. Leg me eens uit wat dat is.” Dat deed zij (of hij, ik mag dat natuurlijk niet zeggen) en toen dacht ik: oh, datte.

Ja, ik schrijf al jaren teksten voor mensen die dat zelf niet kunnen. Of voor leugenaars die zeggen dat ze het wel kunnen, maar er simpelweg geen tijd voor hebben. Voorwoorden bijvoorbeeld. Een opiniestuk in de krant. Blogs. Speeches.

Zij leveren de input – hoewel een aantal zelfs daar te lui voor is hoewel een aantal zoveel vertrouwen heeft dat ik gewoon mijn gang mag gaan – en ik bak er een verhaal van. En als het klaar is, zetten zij hun naam eronder.

‘Zij’?

Ja. Inderdaad. Wie zijn nou de ghosts?